Karanlığın olmadığı zamanlarda
umudun yıldızları yanacak
gözlerimize inen mehtabın aydınlığı
körlemesine yürünen yolları aydınlatacak
masumiyetin oyulan gözlerinde
pürüzsüz yıldızlar parlayacak
nereye kadar yanar bu yangın
ateşin zincirinden boşanmış dalgalarla
kaç kez format atıldı insanlığımıza
zulmün sokaklarına bıraktık cesetlerimizi
hep güneş vurdu alnımıza yokedilemedik
uçsuz bucaksız alanlarda
zebanilerin cehennemleriyle boğuştuk
içimizde buz dağları kırıldı
günahsızlığın mizanında tartıldık
Tanrısız efendiler tanrı sınavında
zulmü tanıtıyor GERÇEK YARATAN!..
Milyarlarca milyarlarca mazlumun
kozmik nidalarla dönen çığlıkları
zulmün son nefesini susturacak
İNSANIM BEN...İNSANIM BEN...DUYUN SESİMİ...
Ahmet TIĞLI 6.06.2020
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 21.6.2023 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!