İnsanım Ben Şiiri - Mehmet Ali Çetin

Bir damla balım ben
Bin çiçek var içimde,
Binbir emek, bir o kadar da renk

Küçük bir şişede hayat benim
Denize göre damla,
Damlaya göre denizim ben

Kafeste bülbülüm ben
Mutluyum uçmasam da,
Ötebilmek yeter bana, nice mutluluklar var iken

Bir gül dalındayım
Tomurcuk ben,açan ben, solan da ben
Her mevsimde bir başka ben

Sayısız tanelerden biriyim çölde
Bir tek sevgim büyük çölden,
Sevgi ben, seven ben, sevilen ben

İşte bu sevgi, işte bu sevmek
İnsanı insan eden,
Seni başka,anayı başka,kardeşi, eli alemi sevmek başka

Her sevgi aynıdır sanki
Her biri diğerine benzer insan yüzü misali,
Gerçekte hepsi bir başka

Gülen, ağlayan, sevinen, üzülen...
Yaşayan bir yudum su, bir avuç toprak
Bir de hava sebep,

İnsanım ben

Ya sen.