İnsanım ben Henry.
Doğumum anama sancı; yaşamım ise anadan kalma tarifsiz bir acı.
Doğar doğmaz söylemişim en hüzünlü şarkımı.
Ağlayışıma gülen insanlarla başlamışım bu işe.
Daha ilk nefesimde içimi almış derin bir endişe.
Ve daha çocuk iken dur demişim bu gidişe.
Ey hayat! Canımı yakıyorsun!
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta