İnsanım Ben Şiiri - Sedat Kesim

Hangi yürek katlanır ki şu zalim ayrılığa
Hangi bedeni yıkmaz ki söyle bu illet
Gidersin uzak meçhullere kalırsın bir başına
Beklersin üzgün ve çaresiz;
Sanki canını alacaktır yalnızlıktır o cellat

Karadır geceyi saran beyaz değil
Yalnızlıktır kalbi vuran kurşun değil
Çaresizdir gönül giren olmamışsa içeri
İşte budur inan yalnızlığın ayak sesleri

Artık bedende azap günüdür yürekte ihtilal var
Faydası yok artık senle yaşanmışlıkların
Anılarda ki sen değil bugünde yarınlarda ki sen gerek
Sensiz kalmışsam şayet söyle yaşamanın ne anlamı var

Şimdi; bana en güzel aşkı da yaşatan sendin
En acı yalnızlık zehrinide içiren sen
Bunca yaşananlardan sonra seni affetmemi bekleme benden
Ama ben kendimi biliyorum dayanamam kıyamam yaşanmışlıklar var
Ne de olsa insan gibi insanım ben....

Sedat kesim