Domuz, dereye düşer insanım ateş eder,
Adam, dereye düşer insanım ateş eder…
Kadın, dereye düşer insanım ateş eder,
Çocuk, dereye düşer insanım ateş eder…
Anne, dereye düşer insanım ateş eder,
Baba, dereye düşer insanım ateş eder…
Dereye düşmemeli insanım ateş eder,
Rab’bin tüm kullarına vicdanım ateş eder…
Elimizde silahlar ateş eder dururuz,
Vicdansızlığımızdan biz, utanamıyoruz…
Rab’bim anlatılmamış sevgi anlaşılmamış,
Ahiret denilen yer hesaba katılmamış…
İnsanım insanlığım zannedersem kalmadı,
Vaziyetimiz belli merhamet tanınmadı…
Silah kul hakkı, demek onunla işin yoktur,
Ehli kimse kim ise amaç huzurum olsun…
Sen ki ilim ehli ol Hakk’a ulaşmak için,
Rab’bi oku ve anla vicdanlı olmak için…
Vicdan merhamet, demek ki incitmemelisin,
Cehaletten kurtulma yolunu bilmelisin…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 13.1.2016 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!