İnsanım Şiiri - İbrahim Çiçek

Ümitlerim uçtu gitti
Hayallerim böyle bitti
Sevdiklerim hep terk etti
Bahtı karalı insanım

Kalbim dostlara kırıldı
Gönlüm herkese darıldı
Acılar bana sarıldı
Bahtı karalı insanım

Teselli etmedi kimse
Bu sıkıntılarım bitse
Ah dertlerim aman verse
Bahtı karalı insanım

Ayrılık çanları çaldı
Sevdiklerim ele kaldı
Her şeyi elimden aldı
Bahtı karalı insanım

Ak dedim kara dediler
Bir gün huzur vermediler
Yüzüme hiç gülmediler
Bahtı karalı insanım

İbrahim’in arzuları
Yine tuttu sızıları
Kaderimin yazıları
Bahtı karalı insanım