İnsanı Tanımlamak Şiiri - İbrahim Yılmaz

K

İnsanı en iyi kim tanımlar;
İnsan bir yaratık mı?
Belhum adal mı?
Yoksa eşref-ü mahlukat mı?

İnsanın ruhundaki fırtınaları
Allahtan başka kim bilebilir?
İntegral hesaplara sığmaz
İnsanın kalbinden geçen duyguların envanteri
Bazen insan zifiri bir gece gibidir
Ekvator'un tam ortasında güneşin ziyasında
İnsanın varlık nedenini
Çözen bir akıl kainatın sırlarını çözmüş demektir
Dünyada yüzde yüz öleceğini bilen
Tek varlık insandır ama
İnsan yine de rabbine karşı asidir.

Beni ben yapan kaygu
Beni sen yapan duygu
Nedir ki
Seni yaşlı gözlerle buldum secdelerimde
Hangi beşeri sisteme ram olduysam
Bir baktım ki kölesi olmuşum nefsimin
Keşke ağlayabilseydim sensiz gecelerimde.

Plazaların gölgelerinde geçti gençliğim;
Her gün
Sağcı mısın solcu musun diye sorgulandım
Dolar hayalimdi
Kadın ve şarap hayatın öznesiydi
Dumura uğramıştı kalbim
Beni benden çalan yalanlardı hayatım
Hepsini senden uzak bulvarlarda yaşadım
Sorularımın cevaplarını izmler'de bulamadım.

Duvarlar ses vermedi bana
Hak ve hakikati bulamadım
Dayatılan yoz Roma hukukunun umdelerinde
Aslında adaletin adı sendin
Vicdan sendin
Sendin derin dehlizlerde
Karanlıkları aydınlatan gerçek
Neden yaşarken insan bilmiyor
Evrensel ilahi adaleti
İnsanlar mutlak adalet gerçeğini
Hissiz mezarlara girince mi öğrenecek.

İyi insan olmak çok zordur
İyi insan olmak da yetmez
Birde şirksiz iman gerekir
Dünyayı cennet veya cehennem yapan
İyi ve kötü insan karakteridir
İbret alan ve akıl edenler ise iman ehlidir.

Ey! insanoğlu;
Gazze acıları karşısında
Habil misin Kabil misin?
Dünya hayatının bir sınav olduğunu
Şunun şurasında
Kaç aklı başında insan biliyor
İnsanların bir çoğu
Murdar bir domuz gibi yaşayıp ölüyor.

İnkarcıların devasa ateşe fırlattığı İbrahim
'Halimi rabbimin bilmesi yeterlidir' diyordu
Arşın melekleri İbrahim'i ateşten koruyordu
Hakikati idrak eden mancınıklar ağlıyordu
Kalbi mühürlü Nemrut kavmi putlara tapıyordu
Yanmayan İbrahim'in gül bahçesi olmuştu yurdu.

Fasıklar'a göre bunlar eskilerin masallarıydı
Aslında nasipsizler o masalların figüranıydı
Mayası balçık olan insanın nedir bunca kibri
Münafıklar sözleriyle kıskandırıyor müşrikleri.

Kemiklerin ve iskeletlerin bir bir
Toplanıp tekrar can verildiği gün
Kimse kimseyi tanımayacak
Ana evlattan evlat anadan kaçacak
Dünyada iken
Bunlar eskilerin masallarıdır diyen fasıklar
İbretlik hallerine bakıp bakıp kahrolacaklar.

Hepimiz yolcuyuz yolun ilk ve son sahibine
Aç kalbini ebediyen alemlerin tek rabbine
Aşkın kadrini bilmeyen kavuşamaz sevdiğine
Aşka inanan kavuşur aşkın mutlak saadetine.

Aralık 2024

İbrahim Yılmaz
Aralık 2024