İnsanı Tanımak Şiiri - Türkan Yılmaz

İNSANI TANIMAK

İnsanı tanımak nasıl duygu
Astarı çıkınca görünen yüzü beli değil
Ağızdan çıkan söz beli değil
Sözdeki öz beli değil
Yananlarda köz beli değil
Yürüdüğü yol iz beli değil
Dünya küçük hazine
İyi bak özüne
Yanlışa sapıpta uyarsan şeytan sözüne
Kara çalarsın yüzüne
Bağlı kal özüne
Yaparsan iyiliği kendine...

Gözünüzle süzdüğünüz
Elinizle yazdığınız
Dilsiz kalıp sustuğumuz
Tırnak kadar değerli değil
Gözünüzden kalınca perde
Gördüklerin düzmece
Düşünme ince ince
Hayat bir bilmece
İçindeki kin ve öfkeyi göm toprak bence
Kaynar hep dünya tenceresi
İki metre çukur dünyan'ın şifresi
Yanlış hesap peşine düşünce
Ağır ödenir bedeli...

Çekersen sağlam dişini
Mevla ders çevirir işini
Sağlam kafayla düşün
Önüne gelmeden fişin
Aldığını ödemezsen peşin
Seni bekler ateşden meşin
Cennet cehennemi ölmeden görün
Seçim hakı senin
İyi düşün...

Belkide tırnak kadar değerli değil
Düşününce
Benim görüşümde
Yüzde takılı bin perde
Dürüstlük insan içinde
Gün bitince...
Karanlık çökünce
Gerçek görünür kalkınca perde
Doğru olunca maya
Aydınlanır hava
El aç yalvar içten Allah'a.
Boşa çıkmaz temiz yapılan dua.
Gözünü ateşden gönlünü haramdan sakın
Mevlam yakın kuluna
Ne isterim daha
Aç düşkünlere kucağını
Mevlam söndürmez ocağını
Olma şeytanın çırağı
Olma yanlış ellerin oyuncağı
Taşıran olma dostum bardağı
Rahmet bekler sabahı
Sarılınca anlarsın toprağı

Ağır tartmalı yavaş kalk malı
Değerini tartmalı
Her gördüğüne kaşık tutan olmamalı
Işık tutmalı bence
Doğru oturup kalkarsan
Düşene vurmazsan
Yarayı sararsan
Az ile doyarsan
Olmazsa tasan
Rahmet ile dolar kasan
Sağlam olur arkan...

** (Şiir) **

*** Türkan Yılmaz ***