İnsanı Sevmek Şiiri - Bekir Sami Ünsal

İNSANI SEVMEK

İnsan insana her daim muhtaç
Sevmek, sevilmek
Büyük ihtiyaç.

İnsan ki
İnsanın alır zehrini
Hiçbir şey dolduramaz
Onun yerini.

Sev insanı terk etme
Çıkar uğruna
Yoksa
Yüzün kara çıkarsın yarına.

Erinme, yerinme
Hizmet eyle insana
Rabbim ihsan eder
Her fazl’ı sana

Gönülden sevmek sevilmek
İnsana olur mu yük?
İnsan ki eşrefi mahlûkat
İnsanı sevmenin değeri büyük!

Fazl (a) : İyilik, fazilet, erdem, lütuf.