İnsanı Sarar Telaş Şiiri - Zeki Günay

Denizlerde kan, insanda yaş.
Biri ayık birisi ayyaş,
Lain şeytana, insan yoldaş,
O gün insanı, sarar telaş.

Başta kavuk, sırttında hırka,
Kimler hak yolu kimler fırka.
Nuh kavimleri, döndü ırka,
O gün insanı, sarar telaş.

Susuz kalınca insan ağlar,
Allah yağdırır güzel karlar.
Bilirmisin, nankördür kullar,
O gün insanı, sarar telaş.

Kör görmez ki, eğri doğruyu,
Münker Nekir sorunca soruyu,
İsrafil üfler, o boruyu,
O gün insanı, sarar telaş.

Kul Zeki tek Allah'a kuldur,
İnsan kukladır insan puldur.
Kimi insanlık doğru yoldur,
O gün insanı, sarar telaş.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY