İnsanı kamil Şiiri - Fahri Bulut

İNSANI KAMİL
Yüce Rabbım senden budur dileğim,
Ben kimdim, kim oldum, kendim bileyim?
Hakikat sırrına, dile ereyim,
İnsanı kamille yoldaş et beni.

Dünyadan göçerken, rahmetle götür,
Ecel şerbetini, ilimden içir.
İnsan suretiyle yeniden getir,
İnsanı kamille çardaş et beni.

Arifler cemin de dersimi bildir,
Enel Hak sırrına usumu erdir.
Bir gönüle girsem istersen öldür.
İnsanı kamille haldaş et beni.

İnsan dahi varlık tek yaratansın,
Mezhep, ırk ayıran kulun utansın,
Cehennem narın da fitneler yansın,
İnsanı kamille, tür taş et beni.

Cenneti alaya ulaştır kulun,
İlimle aydınlat karanlık yolun
Bilsem insanlığa hayırlı kulun,
İnsanı kamille, sırdaş et beni.

Erenler cemine günahsız girsem,
Pir Sultan elinden, bir dolu içsem.
Rızazade cahil, fehim yok körsem,
İnsanı kamille, yandaş et beni.
Sonra mezarına bele bu teni.
29. TEMMUZ. 2010.
FAHRİ BULUT RIZAZADE