Toprak dam bakır leğen ilk çığlığa tanıktır,
Kar altındaydı o gün güzel Kâhta Ovası…
Özgürlük sevdasında gönül her dem sanıktır,
Şahsi kavgam yok benim bu insanlık davası…
Masum doğan bebekler düşer ayrı şartlara,
Yoksulun çocukları mahkûm Şubat Martlara,
Mala mülke doğanlar limit koymaz kartlara,
Güzel yüreğe zulüm eşitsizlik havası…
Hayatın ilk adımı kimi tahsilde yetim,
Varlıklı alır görür bol paralı eğitim,
Kimine derya deniz kimine kıt tüketim,
Birçok garip hanenin dert pişirir tavası…
Beynim sorgular durur kim ayırır biz kulu,
Ekmek kavgası başlar bitirmeden okulu,
İnsan yokluk görmesin bence budur makulü,
Mutluluk dolup taşsın tüm canların yuvası…
Cantekin der; acıtır yıkar yokluk şamarı,
Beli boynu eğdirir kan terk eder damarı,
Kefenin cebi yoktur kalır para tomarı,
İnsani insan görmek budur derdin devası…
29 TEMMUZ 2022 CUMA – ERDEMLİ / MERSİN
Kayıt Tarihi : 29.7.2022 19:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!