İnsanı insan ayırır Şiiri - Yusuf Tuna

İnsanı kader ayırmaz,
İnsanı insan ayırır.
İnsanı keder ayırmaz,
İnsanı insan ayırır.

İnsan kötü amaç güder,
Üzülen ayrılıp gider.
Kul kendi kötülük eder,
İnsanı insan ayırır.

Ayrılık gönülde oktur,
Ayrılan insanlar çoktur.
İnsandan kötüsü yoktur,
İnsanı insan ayırır.

Kovulan yere gelinmez,
İnsanın içi bilinmez.
Kuldan ötesi bulunmaz,
İnsanı insan ayırır.

Yusuf kalp sevgi kabıdır,
İnsan gönlüne tabidir.
Bazısı şeytan gibidir,
İnsanı insan ayırır.