Dostluğun adı üzerinde işte, varlığı gereği lazımdır insana her inişte,
Dostluk sorumluluktur, yerinde kurtarıcıdır dosttan uzanan bir el finişte,
Dostluk bazen sırtta taşınması gereken ağır bir yüktür işte bu bilinçte,
Yaşarken hayatı bazen vardır tadı tuzu, bazen de dosta bir acıdır bir düşte.
Dostun kalbindedir yeri, karşılıksız yaşatılan asil duruşlu bir his,
Gaflete düşen dostunun biçaresizliğinde seni ona koşturan düş veya his.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta