Yüce yaradana gönül bağladım
Sadık kul olmayı beceremedim
Kendime ağladım ele ağladım
Bir türlü gülmeyi beceremedim
Düşündüm taşındım geçmişe daldım
Her gördüyüm kuldan nasıhat aldım
Gönülleri çaldım sazları çaldım
Eşyayı çalmayı beceremedim
Ciyerimi köze atım pişmedi
Ne kadar uğraştım balon şişmedi
Gökte kuyruk yağdı bana düşmedi
Bir parça almayı becerdemedim
Dost kara gününde yaşı paylaştım
İmecilik yaptım işi paylaştım
Ekmeyim paylaştım aşım paylaştım
İnsanı bölmeyi beceremedim
Dolu vurdu yağmurlardan korundum
Tuğla oldum dost kalbine örüldüm
Umut derki sürüm sürüm süründüm
Bir sefer ölmeyi beceremedim
Kayıt Tarihi : 23.1.2008 14:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Umut Suci](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/23/insani-bolmeyi-beceremedim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!