İnsanı ateş yakmaz
İnsan ateşi yakar
Kişiyi ölüm yıkmaz
Ancak günahı yıkar.
Ne odun ne de kömür
Binbir çileli ömür
Yanaktan domur domur
Terler su gibi akar.
Günahının sıcağı
Tutmaz kolu bacağı
Tüter odu ocağı
Dumanı arşa çıkar.
Parasına puluna
Gelir yolun sonuna
Yaptıkları yanına
Kalmaz hesaba bakar.
Fayda vermez güzellik
Olsa binbir özellik
Aranır fellik fellik
Her şey mizana çıkar.
Geçirirler sırattan
İzlenilir mir’attan
Atarlar yedi kattan
Ta… safiline düşer.
Karşılar zebaniler
Kimler var burda kimler
Asker doktor hakimler
Günah şiştikçe şişer.
Pireler deve olur
Herşey yerini bulur
Alevleri kudurur
İnsan aş olur pişer.
İnsanı ateş yakmaz
Ettiğini bırakmaz
Kişiyi ölüm yıkmaz
Ancak günahı yıkar. Serhat GÜLÜ
Kayıt Tarihi : 1.3.2009 12:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!