Ne zaman,
Kumruların yemesi için,
Atılmış insan görsem yeryüzünde,
Eğilip,yerden alıp,öpüp saygıyla,
Yüksekçe bir yere koymuşumdur.
Hiç üzerine basmamış,
Ayağımla kenara itmemişimdir,
Çünki nimet olduğunu söylemiştir Babam,
Çoçukkenliğimde,
İnsanında,ekmeğinde...
Kayıt Tarihi : 10.1.2009 20:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)