Herkes kendi makam penceresinden
Nizamı görürse bakan insandır
Dertleri dinleyip sırrı saklayan
Aç yatan görürse yatan insandır
Ömer gibi adaletten şaşmayan
Makama gelince sınır aşmayan
Beytül malı kıymet bilip saçmayan
Helal lokma yiyip yutan insandır
Kabilin habile acap restine
İnsanın insanın bunca kastine
Düşmüşse bir garip yolun üstüne
Tutup kaldırırsa geçen insandır
Mazlumun gözyaşı akar ırmağa
Susuz bağlar döner kuru yaprağa
Turan hayat biter girer toprağa
Vebalsız günahsız ölen insandır
Kayıt Tarihi : 9.4.2024 11:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!