Bu dünyada acı duyan,
Cümle varlık birer candır.
Her canlının acısını,
Duyabilenler insandır.
Komşusunun sızısını ,
Sarabilen yarasını.
Ölen canların yasını,
Tutabilenler insandır.
Bombalar düşmüş haneye,
Evlat yitirmiş anneye,
Boğulan Ajlan bebeğe,
Yana bilenler insandır.
Yere düşeni elinden
Tutup ta kaldıra bilen
Afet zadenin halinden
Anlayabilen insandır
Evsizlere yuvasını
Yoksullara kesesini
Aç kalana sofrasını
Açabilenler insandır
Somadaki madenciye,
Bombalanan Roboskiye,
Sincarda Kürt Ezidiye,
Yana bilenler insandır.
Din dil ayrımı yapmadan,
Soyu sopuna bakmadan,
Bu dünyada can yakmadan,
Göçe bilenler insandır.
Yaşatabilen canları
Sevebilen hayvanları,
İçinde ki canavarı,
Boğa bilenler insandır.
Yıkıp bozmayan doğayı
Pak tutan suyu havayı
Celal der ki karıncayı
İncitme'yenler insandır
Celal Işık
Kayıt Tarihi : 19.10.2018 03:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!