İnsandan Uzak Şiiri - Bülent Öntaş

Bilen var mı?
Girişini çıkışını dünyanın
Zarar veriyor insan acımasızca hayata
Zaman zaman
Kötü olmadı hiç bir şey insanın olduğu kadar
Hoyratlığından hoşnut kalmadı hayat
Ve usandı insandan insan
Beklemek boşuna, insana yer yok dünyada
Çıkalım girdiğimiz yerden
Kalmasın kimse
İnsandan uzak kendine gelsin dünya
Bir başına dönsün insansız
İncitmeden
İncinmeden
Kuşlar özgürce süzülsün gökyüzünde
Taşlar yerinde kalsın
Bir tek sözü kalmadı insanın hayata dair
Bakacak yüzü
Ezdi insan
Ezildi insan
Uzunca bir süreden beri anlamını yitirdi hayat
Zulüm toprağın üzerinde
Kan
Yüzyıllar öncesinden
Ah bir düşünebilsek
Nasıl da koparmış dalından umudu insan
Binlerce kez hem de
İlk günden
Yine de utanmadı insanlığından insan
Yaşadıklarından
Yaşattıklarından
Sömürdü insanı insan
Doğayı katletti
Açgözlülüğünden
Canlara dokundu insan
Ve güzelliğini yitirdi dünya
Her şeyden önce
Kayboldu
Ellerimizden
Hayat
Gören var mı?
Utancından
Geriye
Kalan var mı?
Daha ne olabilir ki
Çıkalım

22.08.2021