Veysel Çolak

22 Ağustos 1954 -

ŞİİR

TAKİPÇİ

İnsandan Bir Uçurum

Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
gülünçtü tarih baktıkça insanlara.
Acının yurdu aşklar, yağmurun kırdığı
görüntü, cinayetlerin karaladığı atlas.
Gelmeyişindi aslında beklediğim
derimin altındasın işte,
içindeki tuzaklar ezberimde
karnında büyüttüğün acı
çığlıktan daha ağır ama yankısız.
Kırıktı işaret, harfler uçucu
Dünyanın gördüğü kapkara düş
içimizde oluşan girdap
katranla naylon arasında pıhtılaşan insan
silinen bir bakıma
gövdesi kadar bir boşluk daha doğrusu.
Her kum tanesinin sakladığı çölde
korkaklığımın tek nedenisin sen.
Unutmadım, herkese bir akarsu borçluyum.

E, Kasım 2001

Veysel Çolak
Kayıt Tarihi : 8.2.2006 12:58:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Hasan Büyükkara

Şiir son dizeye kadar karamsar
Ve dünya ve insanlığın halini resmederken ikna ediyor bu karamsarlığa bizleri
Son dize de umut vadetmiyor
Ama insan oluşun bir mecburiyeti gibi, var oluşun bir koşulu gibi diyor umuda ait metafor olarak borçlandığı akarsu ile

Devamını Göster
4

0
Cevap Yaz

Ahmet Erdem

Veysel Çolak deyince etkili bir şiir dili İzmiri usumuza getiren bir şair ve çok usta bir kalem geliyor gözlerimizin önüne.

Şiiri yorumlamak haddimize mi?

Devamını Göster
2

7
Cevap Yaz

Kılıç Ali

ne yazayım bilemedim...

Devamını Göster
1

6
Cevap Yaz

Cihat Şahin

Gerçek bir şiirle uzaktan yakından alakası olmayan tuhaf bir yazıyı, mükerreren günün şiiri seçmek ne mana acaba?

Devamını Göster
9

7
Cevap Yaz

Kim Vem

Sanki, her yeni çağ bir öncekinin tekrarı; hani insanı arasında sıkıştırıp boğan mı yoksa?

Saygılar, sevgiler kaleme, Üstada.

Devamını Göster
6

9
Cevap Yaz