İnsanda, zehirler öldürür kendini akrep gibi.
Kendisi için hiçbirşey yapmadığında
umutlarını sulamadığında,
kronik bir yalnızlık yaşadığında ruhunda...
Vazgeçtiğinde herşeyden,bitki misali,
fotosentez uyguladığında bedenine...
İnsan zehirler kendini yavaş yavaş,
acılar; boyunu aştığında...
V.Kayra
Vayo KayraKayıt Tarihi : 26.9.2023 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!