İnsanda Tarifsiz Bir Efsun Var - Garib Ç ...

İnsanda Tarifsiz Bir Efsun Var - Garib Çoban

Pişmanlıklar taşıyoruz; yarım hikâyeler, ukdeler, hayal kırıklıkları ve hevesler.
Günahların kıskacında ödenen bedeller taşıyoruz!..
Dünyayı bugünkü durumuna getiren nedir, bilir misin?..
Yarım işler, yarım konuşmalar, yarım günahlar, yarım iyiliklerdir.
Sonuna kadar git be insan!..
İnsan olmakta kolay değil elbette.
Nihayet insan zamanla yorulur.
Cümleleri, adımları, azmi zamanla yorulur.
Sırtında dipsiz küfe, her adımda biraz daha yorulur.
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

İnsanın kalbinde gizli bir arzu var.
Kimi farkında bunun ve kimi de farkında değil.
Hayat olağan akışında devam ediyor.
Ey kendini isteyeni reddeden gafil!..
Sen, yalnız seni talep edeni ara.
O'na talip ol, yalnız seni seveni sev.
Yalnız seni özleyenle meşgul ol.
Aziz ve Celil olan Allah'ın şu kelamını hiç işitmedin mi?..
Allah onları sever, onlar da Allah'ı severler. Maide-54)
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

Ama bir memnuniyetsizlik, bir tatsızlık var.
Daima bir eksiklik, gizli bir arzu var.
İnsan, farkında olmada bile Rabbi ile vuslatı arzu eder.
İnançsızlık yokluktan değil, körlükten.
İnanmayacak olanın gözüne soksan nafile, oysa inanmak isteyen için!..
Göklerde ve yerde inananlar için şüphesiz pek çok ayetler vardır.
Câsiye-3)
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

Bazen kendini inandırmak zorundasın.
İnandırmazsan, devam edemezsin.
Karanlıkta yürür gibi yürüyeceksin; istikamet belirsiz ve izler de muğlak.
Öyleyse bir menzile varacağına inanmak zorundasın!..
Yoksa adım atmaya dahi mecalin kalmaz.
Kimse kimseye bir şey edemiyor.
Ne edersek kendimize ediyoruz.
Ve bir gün bunların karşılığını da göreceğiz!..
Her kim iyilik yaparsa kendisi için yapmış olur.
Kim de kötülük yaparsa kendisi için yapmış olur. Sonra Rabb'inize döndürüleceksiniz. Câsiye-15)
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

Haklı olmanın bir faydasını görmedim.
Hatta aksine; nerede haklı olduysam, orada bir haksızlık buldu beni.
Haksızlardan alacaklıyım.
Lakin zamanla, haklı olma çabasının beyhude olduğunu anlıyorsunuz.
İnsanların gözleri vardır ama görmezler.
Allah bilsin, bu yeterli.
Bazı tavsiyeler emirdir.
Eğer bu tavsiyeyi tutmazsak, yatacak yerimiz yok.
Tutarsak bizden nasiplisi yok!..
Biz insana ana babasına güzel muamele etmesini tavsiye ettik.
Ahkaf-15)
Bilakis bir babalar ve analar topluluğundanım sevginin makamında.
Onlar İlah'a aittir; durumlarını incelediğinde, aşktan gelmiştir.
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

Hata yapmaktan korkmadan ve fakat çekinerek günahlardan.
Doğrusunu ben bilirim, demeden.
Boyundan büyük iddialarda bulunmadan.
Ve kimseyi nâhak yere yargılamadan, sessizce, parmak uçlarında yaşamak gerektir insana.
Sessiz bir manifesto gibi.
Tıpkı araçlar vasıtasıyla eşya yapan bir sanatkar gibi gönül yaparlar!..
Kimin boyası Allah'ın boyadığı renkten daha güzeldir?..
Bakara-138)
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

Fiil marangoza nispet edilir, araçlara değil.
Yaratıkların Rabbi de bizi işte böyle yarattı.
Var edenin birliğini söylerken şahıs haklıdır.
Nedenleri ispat edişte de kişi haklıdır.
Araçlara baktığında, uzar gider.
Zat'a varıncaya kadar ondan, ondan kalıbı.
Yaratan'a baktığında ise ki o bizi var etmiş!..
Yaşamak, birgün bir sanıdan ibaretmiş gibi olacak.
O sanıyı iyi değerlendirelim!..
Onlar hakkında acele etme.
Onlar, vadedildikleri azabı gördükleri gün sanki dünyada sadece gündüzün bir saati kadar kaldıklarını sanırlar. Ahkaf-35)
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

İnsan okuduklarından, nasihatlerden, beladan veya mihnetten ders çıkaramıyorsa, kaybolan zamanına yansın.
Hayat büyük bir imtihan.
Lakin dersler süreklidir; insan çaresiz değildir.
Her ders, yeni bir imtihana hazırlıktır.
Onun birliğini ifade ederiz, topluluğu değil!..
Ben tek hakikat olarak doğmuşum, yalnız başıma.
Bütün insanlar ise nedenlerin çocuklarıdır!..
Allah onları sever, onlar da Allah'ı severler. (Maide 54)
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

Hayatın her evresinde sabretmek var.
Sanıyorum insanın en büyük imtihanlarından biri de bu.
Kesin bir ferahlık veya kesin bir netice yok.
Şikayet edersen, sabredenlerden sayılmazsın.
İnsanlar mutlu olduklarında, mevsimin kış mı, yaz mı, olduğunu fark etmezler bile!.
Koşulsuz sevgi vermenin önündeki en büyük engellerden biri, bu sevginin geri dönmeyebileceği korkusudur.
Nitekim aradığımız hissin almakta değil.
Vermekte gizli olduğunu fark etmeyiz.
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

Acı çekme sanatını hepten yitirmiş durumdayız.
Acı artık ilaçlarla mücadeleyi gerektiren anlamsız kötülüktür.
Aslında mevsimin ne önemi var ki?.
Soğuk bakan bir çift göz, ya da, kırıcı bir çift söz, dondurmaya yeter insanın içini!.
Beni yordun kendin de yorgun gittin.
Sen virane olmuş kalbimle ne yaptın.
Gönüllere lazım olan bir tatlı söz!.
İşte o söz ki, gönül kışının güneşidir!.
Kabul edersen, zahmetine razı olacaksın.
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

Sensiz olduğum için bana yazıklar olsun.
Kopuşlar acı veriyorsa bağlar hakiki demektir.
Ne yazık ki sevgiyi sensiz okuyacağım.
Sevgiye kendini seçmek cesaret ister.
Her olanı ve biteni Allah'tan bilir, O'na sığınırız.
İnsanın maksadı kalbiyle.
Seninle gezmediğim bir sokak var içimde.
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.

Orada huzur hâsıl olursa, hayatın da her safhasına sirayet eder.
Seninle gitmediğim bir yolculuk var daha.
Kalbin teskini de güzel.
Seviyorum susmanı, yokluk gibidir çünkü.
Seninle geçirmediğim günler ve geceler var.
Ve iyi kimselerle birlikte olmakta, haddince yemekte, umut etmekte, heveste ve de samimi ibadettedir.
Seninle paylaşmadığım aşkım var daha.
Sessiz oturabilir miyiz seninle?..
Şimdi kendime geç kaldığımın telaşıyla, ey garib sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki, bir varmış, bir yokmuş gibi insan.
(Y.ed - Dilsiz Harfler Albümü)