Bu şehirde buldum buğday ellerini,
Ve anladım ki, toprak gibi bereket saçıyorsun, Nihal’im.
Bu şehirde dinledim badem dillerini,
Ve öğrendim: Her söz, gönül göğünde yankılanan bir zikirdir.
Sen’le unuttum bütün ezberlerimi;
Çünkü aşk-ı mecazî, kalbi sarar ve kalpten Hakk’a köprü kurar.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta