İnsanda Gördüm Şiiri - Murat Duman

İNSANDA GÖRDÜM
Daldım insan özüne,
Balı insanda gördüm,
Döndüm baktım yüzüne,
Gülü insanda gördüm…

Cana koymuş sevgiyi,
Kalpten silmiş kaygıyı,
Haktan almış övgüyü,
Kulu insanda gördüm…

İndi şeytan karaya,
Nifak soktu araya,
İlaç olmaz yaraya,
Eli insanda gördüm…

Gözünden gelir feri,
Aydınlatır her yeri,
Var olduğundan beri
Rolü insanda gördüm…

Gözler kalbin aynası,
Aşktır ruhun yaylası,
Boş sözün yok faydası,
Dili insanda gördüm…

Nefis yandı çıraya,
Hiç uymadı töreye,
Tutsak oldu paraya,
Zülü insanda gördüm…

İnsan ruhu bin katlı,
Hırs insanı aldattı,
Dünya malı pek tatlı,
Malı insanda gördüm…

Haktan geldik âleme,
Yazıldık hep kaleme,
Teslim olduk eleme,
Seli insanda gördüm…

Murat yolun son durak
Aşk bağına gül bırak,
Hal bilmezden ol ırak,
Hâli insanda gördüm…
09.08.2006 ANKARA
Murat DUMAN