Kıyıya vuran ufacık bebekti.
Canı yandı, cansızdı oysaki.
Ağladı biraz, kıyıya su vurdu yine
Bu sefer,
İnsanlık ölmüştü.
İçini çekti çocuk, nefesi kesilmişti.
Hafiften bir rüzgâr esti.
Her şeye rağmen,
Kıyıya vuran bir insandı
Öylece bakansa insanlık.
İnanın buna, bekli de insan,
Ölünce İnsandı.
Kayıt Tarihi : 28.2.2016 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!