Karanlık gecelere borçluyum tüm güzelliğimi,
insancıllığımı..
Hep bir şeyler yaptım birileri için,
hep yoruldum.
Hastalıklarımda terimi silen olmadı benim,
hep çorbalarımı kendim yaptım..
Deli aşklar besledim insanlara karşı..
Deli fırtınalarda büyüttüm içimdeki çocuğu,
şimdi yağmurlarım tutar ansızın,
fırtınalar kopar yüreğimde,
sevdiğim kadınlar gelir aklıma,
salgın hastalıklar boğar nefesimi,
ürkek kuşlar konar dallarıma,
anlamsız cümleler kurarım kaybettiklerimin ardından.
Uykularım bölünür geç vakitlerde,
yaşamıma isyan ederim durduk yere,
benliğime küfrederim,
büyük yeminler veririm bir kez daha,
bir kez daha yalvarırım Tanrı'ya..
Bütün türküleri silerim hayattan,
bütün yürek yangınlarını
ve ben de
silinirim...
Kayıt Tarihi : 6.4.2024 15:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2015 öncesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!