İnsancıl'la yaşıttır Bu Benim Hikayem

Kök o zamanda yokmuş demek ki
Varlık taslıyormuş kendince
Sokak değimiyle söyleyim
Adam belledim kendimce

Meğerse fidan bile değilmiş
Fidan olsa ışkın verirdi her yerde
Dönülmüş geçmişe ölmeden
Demek ki ışık yok geleceğinden

Gerçi herkes birgün ölecek
Toprak olcak bedenler
Toprağımda çiçekler bitsin diyebilen
Olsun isterim Veysel gibi

Ama görüyorum yazıp çizenleri
Dönmüş geçmişe gelecek arar köksüzce
Oysa ukalalık yapıp duruyordu kendince
İlk mektebi zar zor bitirmiştim ben

Adı lazım değil o kendini bilir
Beynine bir çivi gibi saplanmıştım ben
Yaşlanıp hafızasını kayıp etiyse bilmem
İnsancıl'la yaşıttır bu benim hikâyem
1.11 2018