İnsancıl Bir Sevda Şiiri - Nuri Can

Günlerin yamacında sancırsa bir dal filiz
dokun gülüşüne nazlı bir çocuğun
bir güle dokunur gibi dokun gözlerine
sarmaşığın bir dalı sarışı gibi sarıl boynuna
okşa saçlarını incecik bir gelinciği okşar gibi
bir balığın denize dalışı gibi gülümse yüzüne
ki, bütün güzellikler yüreğinin denizine aksın
çünkü sen insansın

Gülümse hayata küsmüşlere
kaderi gülmemişlere, gün görmemişlere
bir bahar yeli gibi es yanan yüreklere
nerde bir öksüz görürsen
okşa saçlarını incecik bir gelinciği okşar gibi
ki, umut rengine boyansın gökyüzü
yeşersin sevinci çimenlerin

Bir sabah umut düşerse dağ doruklarına
geçerse düşlerinde mavi bir yıldız
ürkek bir yavru ceylan gibi
gelip oturuverirse yüreğine insancıl bir sevda
bilki, gözlerinde
güzellikler anlamlansın diyedir sevgilim
bırak ağlarsa gözlerinde gökyüzü ağlasın
çünkü sen insansın

Her yağmur yağıdığında
düşerse tane tane sevgi damlaları içine
çarparsa kalbin her bahar geldiğinde yeniden
ve gelip sokuluverirse uykularına bir yavru ceylan
karışırsa rüyalarına
acımasız mevsimlerin koynunda yalnız kalan
bir yetimin üşüyen bakışları ısınsın diyedir sevgilim

Aç göğsünü rüzgarlara
baharlara selam sal
kelebekler uçsun saçlarında
alıp götürsün özlemini nergiz açmış dağlara
güzellikler kanadın
sevgiler adın
mutluluklar muradın olsun

Nuri Can