Kimi davul çalar oynar.
Kimi yalnızdır.
Kimi oturmuş bir köşede ağlar.
Kiminin masasında,yıllanmış şarap,
et,meze,havyar.
Kiminin açlıktan nefesi kokar.
Ah insancıklar,insancıklar.
Kimi davul çalar oynar.
Kimi yalnızdır.
Kimi oturmuş bir köşede ağlar.
Kiminin masasında,yıllanmış şarap,
et,meze,havyar.
Kiminin açlıktan nefesi kokar.
Ah insancıklar,insancıklar.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:İnsancıklar Şiiri - Yorumlar
22 Eylül 2025 Pazartesi - 02:43:44
Nerden gelir,nereye gideriz.
Kimi sorar kendine,kimi bunu sormaz.
Elimizde kalın urgan,
Buyana,buyana hep ölüm çekeriz.
Kimi oturur düşünür,kimi aldırmaz.
Geldiğimiz aynı,gideceğimiz aynı hep biriz.
Sonu toprak insancıklar.
Şiirin sonu can alıcı olmuş tebrikler.
İnsanlık halini çok güzel özetlemişsiniz. Tebrikler güzeldi.
Sevgi ve saygılarımla Tam puan gönderiyorum şiirine.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta