İnsan var, insancıklar, insansılar var!
Sınırı bir kere aşan için sınır mı var?
Sesini çıkarmayanı korkak, görmezden geleni aptal, güven duyanı çantada keklik olarak görürler
Oysa bu tür insanlar biz istediğimiz kadar bize yakın, göz yumduğumuz kadar dürüst, sessizlik bozulana kadar insanlar
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Ve insanlar,
"Başkalarının üzerinden yükselmeye çalıştıkça",
Alçaldılar!
Bencillikleri şiştikçe,
Nefislerine yenildikçe
İnsanlıktan çıktılar!
Maalesef.....,,
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta