İnsan var, insancıklar, insansılar var!
Sınırı bir kere aşan için sınır mı var?
Sesini çıkarmayanı korkak, görmezden geleni aptal, güven duyanı çantada keklik olarak görürler
Oysa bu tür insanlar biz istediğimiz kadar bize yakın, göz yumduğumuz kadar dürüst, sessizlik bozulana kadar insanlar
Süzülüp mavi göklerden yere doğru
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu
Aldım elime, usul usul okşadım
Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım
Devamını Oku
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu
Aldım elime, usul usul okşadım
Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım
Ve insanlar,
"Başkalarının üzerinden yükselmeye çalıştıkça",
Alçaldılar!
Bencillikleri şiştikçe,
Nefislerine yenildikçe
İnsanlıktan çıktılar!
Maalesef.....,,
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta