İnsancık'lar Şiiri - Kadir Albayrak

Şu Dünyanın işine aklım ermiyor benim
Varsa akıl erdiren saatlerce dinlerim

Samimiyet kalmamış dostluklar karaborsa
Gündüzlerin de bile mefeatler pusuda

Birisi selam verse hem sesi titremeden
Hem de güler yüzüyle karşılık gözetmeden

Dünya dönüyor ama nedense aynı yöne
Bir an duracak olsa herkes inecek yere

Ali'nın başında ki takke geçti Mehmed'e
Kaymaklar senin oldu posasını el yiye

Herkes çıkar üstüne hesap yapıyor şimdi
Oysa yolun sonun da nedamet var değil mi

Bu bir kısır döngüdür keser yontar kendine
Oysa destere olsan bir ona bir kendine

Bana değmeyen yılan bin yaşasın diyorlar
Hata kendilerinin şeytan dedi diyorlar

Şeytanlık içlerin de kalp gözüyle görürsen
Nur yerine irindir akan her bir yerinden

Tüm bunlardan arınmış kim kaldı çevremizde
Altınlardan taht kurmuş kim var ki gönlümüz de

İyisi mi sen dostum fazla kafa şişirme
Perdelerini indir ortalık da gözükme

Bir an gelir de seni anlayanlar olursa
Ellerini kaldırıp dua ederler sana