Buzula çarpmış dev bir gemi misali,
Umutsuzluk, çaresizliğe kırıyorsa dümeni,
Kabus dolu bir uykudan uyanıp haykırarak…
Ustasını dövebiliyorsa ‘yeni yetme’ bir çırak.
Her sabah alfabenin ‘A’sından yola çıkarak,
Boşuna dolaşıyoruz 'insanca yaşamak'
Düşünde yalınayak.
Kayıt Tarihi : 17.9.2002 18:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Özdemirtaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/17/insanca-yasamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!