İnsanca yaşam/ak! Şiiri - Kerime Kaya

dur durak demeden
geçmişimin yıllarını
gömüyorum kor-karanlık
zindanlarıma.
bugünü düşlemekteyim
beyaz bulutlu gökyüzünün
derinliklerinde.
sarı pencerenin açılıp
mavi yeşil sularında
görmek,
geç kalmış değiliz,
…...savaşmalıyız beyinlerde,
……….buluşmalıyız ellerde,
……………bütünleşmenin gücüyle.
…………………amacımız
…………………….insanca yaşam/ak!
toprağın suya
suyun yağmura gereksinimi,
insanca yaşam hakkım/ız.
gitmekteyiz kurulu düzenin
verilmiş kararlarında
dünü sorgulamadan
açılacak sürprizlere.
bilmez(midir) insan
emeksiz olmaz hayatta düzen
verir mi sana sahip olmadan
hediyesini pakette? .
kaybolmuşuz iş, ev, magazin
düşünmez olmuşuz…
……………………………….nerden
……………………………….nereye
……………………………….gider
……………………………….insan/lık.
hep iyi görmüşüz yolu, suyu
her yıl değişen kaldırım taşlarını
oysa değişmekte olan;
hür akıl, vicdan, demokrasi.
ilelebet bağımlı/lık
borçlu düzenimizde…
…...savaşmalıyız beyinlerde,
……….buluşmalıyız ellerde,
……………bütünleşmenin gücüyle.
…………………amacımız
…………………….insanca yaşam/ak!
buğday başağa
başak buğdaya dönüşür;
üretilen nerde?
üreten neresinde?
boş vermişliğin gerçeği.
ithal etmeyi biliriz, en iyisinden.
kanayan içimizi
sarmalamayı başaran, bizler
sorgulamayı da unutur olduk.
örülmüş dört bir yanımız
gizliden gizliye
görme/mek nerde?
görüp de bilenlerden olduk;
aramızdaki konuşmalarda
yeri geldi ayyuka çıkardık
ne çare dedik sonunda.
her evde elektrik, su
gelmedi mi?
geldi.
bilmez(miyiz) sanki
neyin
nereden
nasıl
getirildiği.
işte yine başak misali
üretilen ne
üreten ne…?
kim bizi anlar da
anlatır içler acısı tablomuzu.
kol gezdi bir zamanlar
düşünceler yasaklandı
düşünüp/yazanlar.
gidenlerin arkasından
baktık
üzülürcesine
görülen gerçekte.
…...savaşmalıyız beyinlerde,
……….buluşmalıyız ellerde,
……………bütünleşmenin gücüyle.
…………………amacımız
…………………….insanca yaşam/ak!
insan olduğumuzu hatırla/tmak….

Kerime Kaya
Kayıt Tarihi : 18.10.2005 00:21:00