İNsANCA..! Şiiri - Mustafa Yaralı

Gönlü ferah aklıselim olup ta,
Biz bizi tanıyıp bilecek miyiz?
Şu fani dünyada huzur bulup ta,
Güller gibi açıp gülecek miyiz?

Hatasız hilkatte ararken hata,
Kör noktadan baktık biz bu hayata,
Bir damlacık suda hep çıka bata,
Deryaya kolayca girecek miyiz?

Bizim sandığımız şu mala mülke,
Dört elle sarıldık abaya kürke,
Haksızlık ederken Müslüman Türk’e,
Uslanıp biz bize gelecek miyiz?

Maddi ve manevi bozulmuş çarklar,
Üst üste yan yana dengesiz farklar,
Gönül bahçesinde kurumuş arklar,
Fikir kuyusuna inecek miyiz?

Herkeste şikâyet herkeste çile,
Haklıdan haksızdan geliyor dile,
Taklit edemedik taklidi bile,
Bir gün aslımıza dönecek miyiz?

Kanaat yurdumuz, kalp den bozuldu,
İçimiz dışımız ihtiras doldu,
Kavramlar karıştı olanlar oldu,
Şeytanı alt edip yenecek miyiz?

Gönül toprağına sevgi ekmeyi,
Kıyamet koparken fidan dikmeyi,
Elimizde olan aşı ekmeği,
Kardeşçe paylaşıp bölecek miyiz?

Öze dön yaralım sen arif olda,
Dal kendi içine sen seni bulda,
Sor Allah aşkına üç günlük yolda,
İnsanca yaşayıp ölecek miyiz?

03.10.2007…Mustafa YARALI