Zor zamanlarda zor insanlar çıkar insanın yoluna
Yokuş üzerine yokuş,inadına zorlar hayata bağlarının sınırını
Kendince prensip edindiklerinden,kişiliğinden taviz istercesine
Oysa; insancadır düşüncelerin yaşamak adına
Sabredersin isyanın sınırında
Bazen inancın gelir aklına sığınırsın seni yaradana
İnsafsızca gelir hayatın atıkları üzerine
Son deminde yakarsın bayrağını isyan edersin bunca insafsızlığa
Sessiz bir dünyayaya bürünür düşünceler
Örülmüş saç gibi dolaşık ve bir okadarda karışık
Çıkmazlardan yol beğenirsin sonu karanlıkta olsa
Seçenektir onca olumsuzluk arasında
Pişman olacağını bile bile yüreğini rahatlatmak adına
Göz yumarsın gönlünün kendini kandırmasına
Ömür denen göz açıp kapanası zamana
Bir gönül dağı kurmaya çalışırsın insafsızlıklar arasında
Onca zaman dediğin geçmiş zamana bakıp
Akıtırken gözyaşını, yüreğini firenlerken isyanlı bir anında
Ne kaybettiğin mal nede mülkün gelir hatırına
Seni sen eden ruhunu esir edenler alır götürür çalınmış ruhunu isyana
Kayıt Tarihi : 13.1.2010 02:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!