İnsanca Şiiri - Adnan Şahin 2

Katık et yavrum,
iyice doyur karnını…

Bir bastonla,
dayanmak dünyaya.
Bir dalda sarkıp,
salınmak boşluğa.
Bir çubukla
adını yazmak kumsala.
İpi kopan bir uçurtmanın,
rüzgârla dansını
seyre dalmak dakikalarca.
Bir çocuğun
minik elleriyle sildiği,
buğulu camın ardından
bakması dünyaya.
Dalgaların kıyıya vuruşlarını
izlemek,
saatlerce deniz kenarında.
Bulutların pamuk yumuşaklığına,
yatıvermek istemek
rüyada da olsa.
Bir bebeğin uykusunda
sımsıkı tutunması
herhangi birinin
serçe parmağına.
Sabahları yüzünü yıkayınca,
havlu arkasından bakıp ta,
birden kendinle
yüzleşmek aynada.
Dalgın dalgın yere bakarak
yürürken,
kaldırınca başını,
dost bir yüz görmek sokakta.
Olmak istemek
bir kuşun kanadında.
Bazen
ağlamak bile güzeldir
kana kana.

Bütün bunların hepsi,
Nasıl da:
İnsanca.

Bir ana;
tembihliyordur şimdi yavrusuna.
Katık et yavrum,
iyice doyur karnını.
Yudumunu bitir
yarım bırakma.
Sonra yudumun,
Arkandan
ağlar
sana.