İnsanca Şiiri - Şair Karmoloji

İnsanca düşler gördüm
Kırmız kurdeleli ninemin gülüşü düşüyordu saçlarıma
Hayat aktı biran için parmaklarımdan
Dizlerimin uyuşukluğuna merhem sürdü dedem
Aksakallarının arasından bir yıldız kondurdu elime
Sıkıca tut dedi
Tuttum
Hala da bırakmıyorum, kararlıyım
Annemin ninnileri gibiydi bulutlar
Pamuk pamuk ellerle okşadılar omzumu
Yap dediler, et
Hep üstüm gölgelediler
Sağolasıcalar

Buruk kaşlarını rüyalarıma getirdi babam
Gör dedi
Ardını gör hep
Gördüm, öfkenin altındaki dinginliği gözümle
Güneş tenime çok dokundu ama,
Saplandı ve acıttı bazen
Sevmek güzeldi, tenimden yüreğime köprü buldu
Işıl ışıl gülümsedi bana her zaman
Hep gündüzdü rüyam
Gece göç etmiş, uzaklara gitmiş
Bilmiyorum ki
Bazen özlüyorum yıldızları
Kulaklarım çınlıyor
Yıldızlar beni konuşuyor
Acaba diyorum
Ki o an bir el saçlarımda gezintiye çıkıyor
Yumuşacık temaslarla
Uyku beni içine alıveriyor

Rüya beni sevdi anladım
Bende onu sevdim çok
Annemde severdi beni
Güneş de severdi
Parmaklarım beni en çok sevdi
Sevmek ne kadar özeldi

Yorganı hep çekerdim üstüme
Nedendi
Yüzüme su çarpma
Ben sevdiklerimleyim
Gecekonduda gündüz düşlerim
Yatmadan evvel ilacımı hep içtim
Ve uyandığımda önce aynayı sevdim
Birazcıkta büyümeseydim