İnsanca Şiiri - Devran Polat

Zamanlardan ihtilal'dir,karası gözlerin
Aktığı yaşların övgüsü bilhassa kar tanesi
Kazandıklarım içerisinde en çok iz bırakan
Kaybettiklerimiz ne kadar değersiz,insanca

İçinde kaybolduğum satırlar,yaktıklarım
Arasında önemsediklerim kadar,tutulduklarımın aynası
Yüzlerce intihar banyosu,
Kirli suratım,suratlarım,yara izlerim
İzlemeden gördüklerim birazda,insanca

Uzaklarda kalmaktır yaşların endişesi
Salağa anlatılmak ister kelimelerim
En çok bilenden sıyrılıp,sıyırırım geçmişi
Görmezler çukurunda görmezden gelinirim,insanca

Meşk,ihtiras,dem,karanlık
Ayak izlerimde idamlar
Yaşama sevinci saçan dudaklarımın
Duyulmasına izin vermeyen kulaklarım
Ah'ım en çok senin dizlerinde kaldı,insanca

20'lerinde koca adam,
Sövdüklerim,küfür tüccarlarım
Medeniyet tuzaktır,azizim
Bizde ağıtlar,düşte asırlar
Ne çok uzak insanlıklar kaldı
Memleketim bir sabah görmezden gelirim seni
İhtilal,bozgun,yanlış zamandayım kurban
Ne çok yakışır bana şimdi tebessüm
İnsanca, çokça insan kadar.