İnsanca Şiiri - Abdullah Oral

İNSANCA

Bir sevda sarardı bütün dünyayı
İnsanın elinde gülüm solmasa
Bölüşüm olurdu insanın payı
Düşünen insana ölüm olmasa.

Hakka razı olsa insanlık soyu
Geçmezdi insana hayvanlık huyu
Akarmıydı kanlar tarihler boyu
İnsan doğasında zulüm olmasa

Bedrettinler dara çekilir miydi
Mansur parça parça kesilir miydi
İsyan çığlıkları yükselir miydi
Şu hınzır paşalar zalim olmasa

Ahmet Yeseviden Bektaşi veli
Doğudan batıya eser dost yeli
İnsan doğasında bir umut seli
Coşar mı sanırsın bilim olmasa

Zirvede oturan beyler paşalar
Basılır göksüme kızgın maşalar
İnsan kanı içer öyle yaşarlar
Varoşlardan coşan selim olmasa

Nasıl aşka düşmez insanın teni
Dostumdan saymışım pir sultan seni
Türküler yakmazdı bu kadar beni
Her gün mızrap vuran telim olmasa

İnsan hak dedikçe taşlanır mıydı
Şairler ozanlar suçlanır mıydı
İnsanca bir sevda yaşanır mıydı
Şu türkü söyleyen dilim olmasa

Şu yüce dağlarda kar olur muydu
Hoşgörüsüz insan yar olur muydu
Örselenmiş ateş nar olur muydu
Hünkar Hacıbektaş velin olmasa

Aşılmazsa insan hakkıyla yollar
Nasıl sarsın dostu dost diye kollar
Sevdaya durur mu baharda dağlar
Kızıl saçlı yarim gelin olmazsa

Uzak etme beni dostluk telinden
Özgürlük türküsü söyle dilinden
Vurguni kurtulmaz zulmün selinden
Birde kalem tutan elim olmasa…

16 Ağustos 1999
35.Geleneksel IX Hacıbektaş şenliğinde 2.ödülü