İnsan her zaman elinden gelenin en iyisini yapmalıdır. Ona yakışan budur. Bir şartla, yapıp ettikleri hem kendisi hem de insanlığın hayrına şeyler olmalıdır ki fayda görmüş olanlardan bazıları belki dua eder de yarın huzuru mahşerde karşısına çıkmış olur.
Bu arada kişi yaptığı şeylerden kendisine pay çıkarmamalıdır. Çünkü tüm bu yapmış olduğu şeyleri yapabilme gücü ve imkânını ona veren mutlak bir güç var ve O istemezse hiç bir şey olmaz.
İnsanoğlu yapıp ettiklerinin kendisinden olduğunu düşünmeye başladığı andan itibaren kibir ve bencillik duyguları ön plana çıkar ve onu yanlışlar yapmaya iter. Zira kibir ve bencillik insanın kötü yanını temsil ederler.
Kötü yanıyla değerlendirilmek isteyen insana söyleyecek bir sözümüz olamaz ama iyi olarak hatırlanmak isteyen kişinin de gereğini yerine getirmek gibi bir zorunluluğu olduğunu bilmesi gerekir.
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
İnsana yakışan o gücün kaudretini hissetmek ve hissettirmektir harikaydı tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta