olsan da olmasan da yürüyeceğim kalbine…
çıplak soyum!
çıktığımda yoktu şalım ki gittiğinde koysun!
girdim yalnızlığın koynuna,
can verip can bulduğum ağacı-darım!
yarım yarım toprağı
beklermiş öpmeği
ne gam!
susmuş olacak o zaman
ne tek nefeste kurumuş dudağım
ey hayat sen içini dök
ben duyarım…
sımsıkı gecelerin burgularında kırılan boynun!
toplardı kalbini…
gömerdi gök yüzüne… doğru!
tek derdiydi çocuğun
doğmuştu etekleri
yoktan
bir zamanda, eprimiş,
yırtılmış kanlı suyunda boğulmuş…
sandığı!
ceviz oyma
-nihayet içim, tek içimden! –
örttüler büyük bir imânla soyunu
dediler sessizce
-ve leddâllîn -amin! -
ellerimle uyuyun!
Ayşe KeskinKayıt Tarihi : 8.11.2012 09:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
göründüğüm gibiyim ama hiç de gördüğünüz gibi değil. bütün savaşları ben çıkardım. bütün duvarları ben örüp bütün sınırları ben aştım. bütün ışıkları ben söndürdüm yeniden yeniden yaktım.
TÜM YORUMLAR (1)