insana Sesleniş Şiiri - Kemal Tekir

Her şey fani,Allah baki,
Hayat gelici,geçici,
Unutma sakın ey insan,
Unutma sen bu gerçeği
Baki gibi davranıp ta hayatta,
Geçici şeyler yatırım yapma,
Enerjini,zamanını,
Hep onlara harcama,
Eğer böyle davranırsan,
Sonucun her zaman hüsran,
Acı çeker üzülürsün o zaman.
Bağlanırsan eşe dosta,
Çocuklara,akrabaya,
İlgi,sevgi,desteğini,
Gösterirsen onlara,
Karşılık beklersin sen de,
Haklı olarak bu duygulara.
Karşılık alamayınca duygularına,
Hırslanıp ta dönersin bir şakına.
Öfke,kızgınlık,aldatılmışlık,
Çaresizlik içinde,
Döner durursun sen de,
Kısır döngü etrafında.
Çok güvenirsen malına,
Gücüne,güzelliğine,parana,
Ondan mahrum kaldığın anda,
Neden olurlar sende,
Hepsi büyük yıkıma.
Çıplak geldi ey insan,sen de Dünyaya,
Sarıp sarmaladılar seni kundağa,
Büyüdün yıllarca,sen düşe kalka,
Bir gün gelip Azrail’i,
Bulacaksın karşında.
Vereceksin emaneti sen ona,
Döneceksin tekrar o geldiğin yuvaya.
Soyacaklar çırılçıplak,
Yıkayıp paklayacaklar,
Kefene sarmalayacaklar.
Götürüp mezara bırakacaklar.
Fani olduğu sakın,
Aklından hiç çıkarma,
Menfaat için sakın,
Gerçekleri çarpıtma
Nalıncı keseri gibi her şeyi,
Durmadan kendine yontma,
Çıkar için eğilme,
Güçlünün karşısında,
Gidip te ona buna,
Yalakalık yapıp durma,
Mazlumu hor gören,zalimden olma.
Öksüze,yetime,sahip çık kolla,
Yardım eli uzat gerçek yoksula,
Naçar kalmış,kimsesize,yolcuya,
Gerçek dostlar belli olur,
Dara düştüğün anda,
Ne ekersen dünya’da,
Onu biçersin unutma,
Emir olunduğun gibi sen de,
Her yerde dosdoğru yaşa.