İnsana Dair Şiiri - Alaeddin İkican

İnsana Dair

Tan yerinin ağardığı zamanla,
Akşam kızıllığına sıkışmış bir can,
Yaşam kalbinin hüzünlü atışında,
Beynin ölümü gerçekleştiğinde,
Labirentte kaybolmuş olur insan.

Tebessümle kahkaha arasında,
Mutlulukla sağlık kordonunda,
Ezilmeyen,gün geçtikçe büyüyen,
Kaf dağından uçurulmuş,
Anka kuşu olmalı insan.

Gözlerindeki alevlerin heyecan koktuğu,
Sessizlikten gelen umut ışığı,
Kararan yaşamın aydınlık geleceği,
Karamsarlık yerine,ümit veren olmalı insan.

Güneş insan için doğmalı,
Yıldızlar insanlara göz kırpmalı,
Aksam karanlığı bile umut vermeli,
İnsan yaşadıkça yaşandıkça güzelleşmeli