İnsan ki ; aldanır şaşa'asına maddenin ,
Unutur maneviyatını her zerrenin,
Gözü kapalı dolanır sokaklarda,
Ancak akıllanır tokatı yediği anda.
(10.1.2000-İstanbul)
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
sevgili yazar arkadaşımı en içten dileklerimle tebrik ediyorum.
bu güzelim mısralarda ne de güzel anlatmış insanı...
seni, beni, onu...
değil mi ki? hangimiz tokat yemedi, bu fani dünyada?
daha güzel şiirlerini bizimle paylaşması ümidiyle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta