İnsana Benziyor Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Dönme dolap gibi mübarek yaratık.
Ne yazık ki ismi insana benziyor.
Kendimize göre mahlukat yarattık.
Ne yazık ki Kısmi insana benziyor

Bir avuç tuz alıp koşanları gördüm.
Yedikçe neşeden coşanları gördüm.
Haricî; ağzından taşanları gördüm.
Ne yazık ki cismi insana benziyor.

Karışmış at izi uyuz it izine.
Eşek sürme çekmiş kocaman gözüne.
Aç iken oynayan ayı'nın yüzüne.
Bir bakınca Resmi insana benziyor.

Kılavuzu karga olana söyledim.
Burnuna bu kadar zulüm etme dedim.
Söyledim amma hiç dinletemedim.
Ne yazık ki yevmi insana benziyor.

AKÇA olmayan düz yolları geçmeye.
Geçerken Ayran'ı bulamaz içmeye.
Tedbirsiz davranır gidince göçmeye.
Ne yazık ki zimmi insana benziyor.