İnsan Yüzü ve E.L. James

Sungurlu Lisesi’nde çalışıyordum o zamanlar
Pırıl pırıl bir memleket
Bir kız vardı, lise üçlü
Yürüyüşüne biraz naz katarak
Gezerdi okulunun bahçesinde
Diğer kızlarla beraber
Zeki, güleç ve sosyaldi
Cildini beyaz diye hatırlıyorum
Esmer sınırlarına yakın
Diğer küçük yapılı kızlara göre
Bayağı bir iyiydi boyu posu
Gözleri de ya siyah
Veya kahverengi olmalı
1984 yılı ekim ayı
Bana bir telefon gelmiş
İki yaş büyük Ağabeyimin
Vefatı ile ilgili
Nedir ne değildir diye teneffüste
Bahçesinde yürürken okulun
Elimdeki, ağabeyimden hatıra
Bond çantanın kilidi açıldı
Bütün içindeki kitaplar
Yerlere saçıldı
İşte o kız gelip topladı
Yere dökülen ne varsa
Müdür muavini arkadaş
Biz iznini yazarız, sen git dediler
Ben felaketi anladım
En az otuz sene oldu
Hala her kadın ve her kız görüşümde
Ona benzeyen biri var mı diye
Aklımın bir ucunda saklar, bakarım
Var gibi ama yok aslında
Nihayet Temmuz’a girdik
Grinin bilmem kaç tonu diye
Bir kitaf yazan bir kadının
Fotoğrafları düştü haber portallarına
Ben de bir baktım tabii
Şöyle bir kadına
Allah Allah!
Bundan otuz sene önceki
Bizim lise üçlüyü andırıyor biraz
Hemen görsellerini açtım
Oohoooo o!
Birkaç milimetrik düzeltme yapsan
Bazı pozlarında aynıyla o olacak bizimki
Hafsalam almadı bu işi
Bir insanın yüzüne gayet benzeyen
Bir başka yüzü bulmak
Bu kadar uzayabilirmiş meğer
Doya doya baktım artık
En çok benzediği karelerdeki yüzüne
‘Grinin elli ton’ yazarı
E.L. James’in yüzüne
Yine de el atılması gereken çok iş var görünüyor
Dudaklarından dişlerine kadar
Bazı fotoğraf karelerinin de
Hiç alakası yok bizim lise üçlü ile
Göğüslerini dağıtmış son uzamlarına
Erkeksi erkeksi baktığı da var
Bir deliden bile çirkin gülüşleri de
Sözü uzatmayalım
Zaten genç ve güzel bir kadının
Yazar olmasının
Nice handikapları var
Oturup kalmak masanın başında
Sanıldığı kadar kolay değil
Ben lise üçlü, adını bile bilmediğim
Gizli hayal sevgilimin
Yegane hatırlanabilir izini
E.L. James’in görsellerinde buldum sayılır
Benim aynı bu kız gibi
Bir gizli ve hayal sevgilim daha var
90’ mezunlarından falan Atatürk Lisesi’nin
En son çarşıdaki parkın orada gördüm
Beni beraber yürüdüğü ailesine
Tanıtmak istedi görünce
Yolun orta yeri idi olmadı
Benim Karacaoğlan çilem
Sazlar eskidi dolmadı
Temmuz 2015