İnsan, acı ile yükümlüdür; canı acıdıkça yaşayacak, Döktüğü göz yaşı kadar yavan ömre bedel ömür.
Son nefesini içine çekebildiği kadar görebilecek,
Bilmez, bir başkasının son nefesine muhtaç ömür.
İnsan, günah ile yükümlüdür; yükü kadar yaşayacak,
Döktürdüğü bir göz yaşı kadar ömre bedel ömür.
Kat ettiği yol, işlenen bir dizi günah yaşlandıracak, Yürüdüğü patikada tutacağı bir ele muhtaç ömür.
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta