İnsan Yok Şiiri - Kamil At

İnsan şeklindeki şu iki yüzlülerin
Araştırsan içerisinde insan yok
Acıması olamaz, yalan sözlülerin
Dürüst değil birisinde insan yok.

Bastırmak ister zorba düşünceyi
Asimile ettirir dayatır işkenceyi
Yaptıran yorulmaz, takar kancayı
Ölü desen, dirisinde insan yok.

Şimdi baskıcıdır belli değil ilerisi
Kendi tasasız, etrafı kaplıdır sisi
Düşünceye engel takıyorsa birisi
İlerisini unut gerisinde insan yok.

Onlar satılmışı çirkin pusu yaptırır
Kendi inanmaz bilmezleri taptırır
Yalanla kimine pisliklerini öptürür
Cücelerini atar irisinde insan yok.

Der Kamil At aşk gökten gelmez
Bilim yoksa yukarıya yükselmez
Gökyüzünde bulut sevdayı bilmez
Cin görmüş, perisinde insan yok.