Yetmiş beş seksene geldiğin zaman
İnsan yaşlandıkça çocuklaşıyor
Bacaklar çalışmaz dersin elaman
İnsan yaşlandıkça çocuklaşıyor
Üç yaşında bebeklere dönersin
Gençliğini hatırlarsın gülersin
Gücün yetmez bir gül gibi solarsın
İnsan yaşlandıkça çocuklaşıyor
Ümidin kesilir naçar kalırsın
Çaresiz kaldığın kendin birsin
Belki sürünürsün belki ölürsün
İnsan yaşlandıkça çocuklaşıyor
Paran pulun seni elden alamaz
İnsan ölür gider bir daha gelmez
Dünyan dolu olsa seni elden alamaz
İnsan yaşlandıkça çocuklaşıyor
ÂŞIK SEFİL güç kalmadı çekildi
Bacak taşımıyor vücut yıkıldı
Can cesetten gitti sala okundu
İnsan yaşlandıkça miattı doluyor
4.7.2023
ÂŞIK SEFİL DURSUN ALABIYIK
Dursun Alabıyık 2
Kayıt Tarihi : 4.7.2023 06:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!